bezcenna ziemia
„Młodzi należy traktować poważniej” – w rozmowie badaczka przemian Franziska Stölzel
- bezcenna ziemia
- Hity: 1959
„Młodzi należy traktować poważniej” – w rozmowie badaczka przemian Franziska Stölzel
Jeśli przyjrzysz się trochę rozwojowi strukturalnemu i (akademickim) dyskusjom wokół wycofania węgla na Łużycach, nie możesz tego ominąć. Franziska Stölzel jest jedną z młodych kobiet, które są związane z Łużycami zarówno zawodowo, jak i prywatnie. Pochodzi z Weißwasser - i znowu tam mieszka.
Franziska studiowała zarządzanie zmianami społecznymi w HSZG, pracowała na Uniwersytecie w Grazu (AT) w projekcie badawczym dla europejskich regionów węglowych i podróżowała po świecie. Obecnie jest osobą kontaktową dla mediów ogólnopolskich, zwłaszcza jeśli chodzi o wyzwania społeczne stojące przed naszym regionem.
Na przykład Franziska analizuje dla Die Zeit , dlaczego młodzi ludzie, zwłaszcza dobrze wykształcone kobiety, opuszczają region i nie planują powrotu. Ale wyjaśnia również zmiany strukturalne studentom i badaczom oraz uczy na arenie międzynarodowej z regionów węglowych i o nich. Dobre powody, by poprosić ją o wywiad dla naszego bloga plusmimus.com!
Franzisko, dlaczego jest tak mało takich jak ty – lub mówiąc inaczej: jakie warunki ramowe muszą się zmienić w zależności od twojego stanu badań, aby młodzi ludzie chcieli kształtować swoją przyszłość na Łużycach?
Łużyce i inne regiony NRD mają jedną z najwyższych średnich wieku w Europie. Jest mniej młodych ludzi, którzy mogą się zaangażować. Do tego dochodzą duże odległości i mała mobilność, co nie jest szczególnie atrakcyjne dla młodych ludzi. (Od redakcji: tutaj również pracujemy nad ulepszeniami!) Jednak największym wyzwaniem jest dla mnie fakt, że młodzi ludzie, ich wizjonerskie pomysły i innowacyjne pomysły nie są traktowane poważnie w naszym starzejącym się regionie. To często pozbawia je entuzjazmu dla własnej kreatywności i wielkiego myślenia od najmłodszych lat. Szkoda - wszyscy musimy się nad sobą zastanowić.
Będziesz pracować i prowadzić badania z międzynarodowymi uniwersytetami i studentami na temat transformacji w trakcie lub po wycofaniu się z węgla. Czy jest coś, co robimy (szczególnie) dobrze?
Praca podmiotów społeczeństwa obywatelskiego jest wzorem do naśladowania dla wielu partnerów w innych krajach. Ludzie często tworzyli wspaniałe rzeczy na podstawie własnych wizji i za pomocą zaledwie kilku rąk. Czasami trwało to dziesięciolecia, czasami tylko miesiące. Doceniam to w takich miejscach jak Ośrodek Społeczno-Kulturalny w Weißwasser , Poczta Cesarska w Raddusch czy nasza kobieca sieć F jak w Kraft .
Czy jest coś, czego moglibyśmy się nauczyć lub przyjąć z innych regionów, w których wycofuje się węgiel?
Oczywiście możemy się wiele nauczyć od innych graczy węglowych. Często zdumiewające jest dla mnie to, że często rozmawiamy o pracownikach węgla, ale nie z nimi. Znamy zmartwienia i potrzeby, ale prawie nie ma wspieranych programów, w których my, od stażystów po seniorów, wchodzimy w rozmowę, czyli z osobami, których wyjście bezpośrednio dotyczy.
Czy masz konkretny przykład, jak to zrobić lepiej?
Tak – na przykład w Kolumbii organizacje podchodzą bezpośrednio do pracowników i organizują wzajemne wymiany. Na moim ostatnim wykładzie wyjaśniłem nasz kurs w Niemczech kolumbijskim górnikom i ich pytanie brzmiało: „Jak często rozmawiacie z ludźmi, którzy pracują w kopalniach odkrywkowych lub elektrowniach?” Znowu stało się to dla mnie jasne i musiałem powiedzieć wyraźnie: Wcale nie! Było to dla mnie bardzo niewygodne i wiedziałam, że muszę to zmienić.
Należysz do sieci „F wie Kraft” . Jak kobiety mogą się tam angażować, jak sobie wyobrazić to „lobby na rzecz kobiet”?
„F wie Kraft” stał się otwartą i już dość dużą siecią. Jestem przekonana, że każda kobieta, która jest zainteresowana dostrojeniem się do internetowego stolika stałych bywalców, znajdzie się tam również po raz drugi. Wszyscy doceniamy te ramy sojuszników, tego ducha, kiedy jesteśmy nad tym samym. To nas łączy i wzmacnia.
Czy naprawdę potrzebujemy „budżetu płci” w zmianach strukturalnych, jak twierdzi dr. Julia Gabler , zastępca profesora na kierunku Zarządzanie zmianą społeczną na Wyższej Szkole Zawodowej w Zittau/Görlitz, żąda?
Brak kobiet we wschodnich Niemczech jest większy niż w regionach Europy położonych na biegunie północnym. Prawie nie mamy kobiet na stanowiskach kierowniczych/kierowniczych. Mamy wysoki wskaźnik emigracji, zwłaszcza młodych, wykwalifikowanych kobiet. Żyjemy w systemie, w którym kobiety poza pracą zajmują się rodziną, a my (młode) kobiety zdecydowanie nie podejmujemy decyzji za Łużyce. Wady są tak poważne, że już dawno powinien był istnieć budżet uwzględniający płeć. Wszyscy korzystamy z silnych i niezależnych kobiet. Widać to bardzo wyraźnie po tych, którzy już wiele osiągnęli i osiągają to każdego dnia. Budżet uwzględniający płeć nie jest jednak przeznaczony tylko dla kobiet i dziewcząt. Dobrze wyszkoleni mężczyźni opuszczają również Łużyce.
Jakie są Twoje osobiste życzenia i cele - i co masz do Łużyc?
Moim największym życzeniem byłoby, aby odejście od węgla i zmiana strukturalna były przejrzyste Obecnie mamy niewielki wgląd w rzeczywiste organy, które decydują o ogromnych sumach pieniędzy pochodzących z podatków. Oczekuję również większego finansowania społeczeństwa obywatelskiego i różnorodności w okresie przejściowym. Musimy nie tylko przeprowadzić transformację energetyczną, ale także walczyć ze wzrostem populizmu i radykalnie prawicowego myślenia. Teraz w naszych rękach jest kształtowanie naszej przyszłości. Mamy obowiązek przekazać pałeczkę przyszłym pokoleniom w nowej fazie transformacji. Mam nadzieję, że ten jest bardziej pozytywny niż ten, który dostało moje pokolenie.
Dziękuję bardzo za wywiad. Nie możemy się doczekać, aby wkrótce przeczytać więcej o twoich badaniach i twoim spojrzeniu na bieżące wydarzenia.
Czy Wy, drodzy Czytelnicy, macie pomysły na rozwój naszej Ojczyzny? Prośby, sugestie, pomysły na projekty lub krytyka?
Jeśli chcesz zainspirować się na żywo Franziską Stölzel i dowiedzieć się o wspaniałym projekcie (który również wspiera ENO), możesz zobaczyć ją na żywo w synagodze w Görlitz w czwartek, 8 września. Tam od 18:30 Franziska wraz z innymi przedstawicielami zaprezentuje koncepcję Łużyckiego Centrum Badań Budowlanych LAB.
Zdjęcie: Tine Jurtz
Dziękujemy za ocenę tego wpisu.