bezcenna ziemia

Czy to tylko ja? 

Wywiady za kliknięcia są codziennie w mojej skrzynce pocztowej. Ostatnio prowadzę godzinne wideokonferencje i odpowiadam na pytania. Oczywiście na początku zawsze obowiązkowa runda wstępów i szczegółowy zarys zawartości projektu. To też trochę moja praca. Po prostu organizacje, które w ogóle nie znają regionu, przeprowadzają ze mną wywiady. Prace studenckie z Monachium, Hanoweru, Norymbergi czy Berlina. Na podstawie pytań bardzo szybko zauważam - standardowe pytania do podparcia projektu. Zainteresowanie regionem wynika często z możliwych programów finansowania.

Zewnętrzna ekspertyza jest zawsze dobra. Czy to w firmach, instytucjach badawczych czy administracji. Spojrzenie „poza schemat” lub „w bezcenną krainę” nie zaszkodzi. Zawsze można się czegoś o tym dowiedzieć. I bardzo ważne: czekamy na każde zapytanie, każde zainteresowanie naszym regionem i każdą aktywność w celu dalszego rozwoju tutejszej dzielnicy za pomocą konkretnych projektów. Powinien wyjść z nas sygnał "fajnie, że tu jesteś!"  

Jednak pytanie, które sobie zadaję, brzmi: „Czy jesteśmy odpowiednimi dostawcami danych dla projektów z fajnymi warunkami, takimi jak transformacja lub zmiana strukturalna?” Uczucie jest wzmocnione. Instytucje składają teoretyczne propozycje projektów, a następnie otrzymują kontrakt. Dopiero wtedy umawiane jest spotkanie w regionie.

Moja sugestia: berło działania musi spoczywać na nas. Musimy upewnić się, że korzystamy z dostępnych instrumentów. Wszędzie tam, gdzie potrzebujemy pomocy z zewnątrz, musimy działać – nie zawsze tylko reagować. Z mojej perspektywy wiele inicjatyw ma na celu to. Opracowujcie własne pomysły, dyskutujcie o nich i z wiarą w głoscie hasło „z regionu dla regionu”. A potem razem powinniśmy przenieść dobre historie z powrotem do Monachium, Hanoweru, Norymbergi i Berlina.

https://lausitz-monitor.de

https://www.raumpioniere-oberlausitz.de

http://www.lausitzer-perspectives.de/de/aktuelles/termine/buchvorstellung-wir-machen-das-schon